#274 Cultuur van het Alomtegenwoordige Tijdelijke

Halverwege mijn studie Visuele Communicatie – op de Kunstacademie in Rotterdam – werd door Lintas Reclamebureau ieder jaar een vertoning georganiseerd van prijswinnende commercials uit het ‘Cannes Lions International Festival of Creativity’. Aanleiding voor heftige discussies.

De steen des aanstoots was het idee dat reclamemakers speelden met emoties van kijkers. De creatieve directie van Lintas nam daar stelling tegen. Door te verklaren dat Nieuwsmedia wat hen betreft veel verder gingen in het manipuleren van consumenten. Kortom het was een discussie zonder overeenstemming.

Dit neemt niet weg dat vervlechting van nieuws en reclame sinds de uitvinding van de krant, de ‘Relation’ in 1605, een feit is dat niet genegeerd kan worden. Uitgeverij is een commercieel bedrijf. Inkomsten uit abonnementen zijn onvoldoende om de schoorsteen te laten roken. Een krant heeft belang bij advertenties. En vice versa.

‘Nieuws’ is een sociologisch fenomeen. Het gaat om een behoefte die gecreëerd is. Die bestaat uit een constante prikkel. Tegenwoordig heet dat FOMO – de angst om iets te missen. Een vriend van mijn vader las nooit kranten. Luisterde nooit radio. Had geen TV. Wat belangrijk was hoorde je bij ‘het winkeltje op de hoek’.

Diezelfde vriend legde mij eens uit dat Nieuwsberichten producten zijn die door de grote Nieuwsdiensten de wereld ingestuurd worden. Thomson Reuters, Associated Press, ANP. Alle grote (en kleinere) kranten zijn geabonneerd op hun diensten, vertalen dat naar taal, zinsbouw en beeldredactie passend bij lezers.

Of je nou door de hond of door de kat gebeten wordt, je bent het haasje. Zeker nu de ontwikkelingen elkaar in een onnavolgbaar tempo opvolgen. Niks tijdelijker dan Nieuws. Ook in 1605 ging het al om amusementswaarde. Om belangen. Het blijft handel. Wat bijblijft is het eindeloze gesis van witte ruis, op papier, of een scherm.

---

The Culture of the Omnipresent Temporary

Halfway through my Visual Communication studies – at the Art Academy in Rotterdam – the Lintas advertising agency organized an annual screening of prize-winning commercials from the ‘Cannes Lions International Festival of Creativity’. Cause for heated discussions.

The bone of contention was the idea that advertisers played with viewers’ emotions. Lintas’ creative management took a stand against this. By stating that as far as they were concerned, news media went much further in manipulating consumers. In short, it was discussion without agreement.

This does not alter the fact that the intertwining of news and advertising since the invention of the newspaper, the ‘Relation’ in 1605, is a fact that cannot be ignored. Publishing is commerce. Income from subscriptions is insufficient to keep the chimney smoking. A newspaper has an interest in advertisements. And vice versa.

‘News’ is a sociological phenomenon. It is about a need that has been created. It consists of a constant stimulus. Nowadays it’s called FOMO – the fear of missing out. A friend of my father never read newspapers. Never listened to radio. Had no TV. What was really important was heard at ‘the corner shop’.

The same friend once explained to me that News items are products that are sent out into the world by the major news services. Thomson Reuters, Associated Press, ANP. All major (and smaller) newspapers subscribe to their services. They translate this into language use, sentence structure and image editing that suits readership.

Whether you get bitten by the dog or the cat, you are the bunny. Especially now that developments are following each other at an inimitable pace. Nothing more temporary than News. Even in 1605 it was already about entertainment. About interests. What remains is the endless hiss of white noise, on paper or a screen.

---