#126 Nachtwerk

Het voordeel van de ouderdom is dat ik als beschouwer afstand ontwikkel tot mijn verleden. Door dit perspectief op mijn voorgeschiedenis ontstaat er enig begrip over leven in het algemeen, het mijne in het bijzonder. Bijvoorbeeld in de zin van hoe eigenaardig het is dat de loop der dingen moeiteloos gebeurt.

Dit laatste is maar één aspect van een uitdijend perspectief dat omlijst wordt door vallende of neerstortende herfstbladeren. Onderdeel van deze late invalshoek is in mijn geval een vernieuwd inzicht op het fenomeen van de onrijpheid. Het vernuft van de jeugd. De geur van tienergeesten. Puberale cultuur, ook als verdienmodel.

Terwijl deze gedachten aan mijn geestesoog voorbijtrekken is het midden in de nacht. Mijn favoriete tijdstip – als ik niet lig te slapen. Als symbool van geen genoeg kunnen krijgen. Als het gaat om dingen waar ik plezier aan beleef ben ik blijkbaar onverzadigbaar. Leven op de toppen van het genoegen of het genot is bodemloos.

Na de dood van mijn vrouw had ik niet verwacht een nieuwe relatie mee te mogen maken. Zeker niet terwijl de dame in kwestie jaren jonger was. Daardoor werd ik plotseling in een ervaring geplaatst die in principe niet bij mijn leeftijd past. Wat mij aantrekkelijk maakte was juist die principeloosheid. Zij zocht vrijheid en vond die.

Omhelst worden door de lieflijkheid van de jeugd is onweerstaanbaar als oudere man. Weerloos slik je iedere leugen die de liefde meebrengt. Nooit eerder was ik vol overgave bewust van ovulatoire cycli, niet als theorie, maar als gevoelservaring. Je loopt hand in hand, om de tien meter een kusje, houdbaarheidsdatum: drie jaar.

Dit is niet de plek om op details in te gaan. Dit was voldoende. Waar het mij om gaat is dit: eigenlijk stond ik op achterstand. Een beschermde opvoeding is mooi, maar ook een blok aan je been. Daardoor volg je op de momenten die daarvoor bedoeld zijn niet je natuurlijke impulsen. Ik was nogal laat met relaties aangaan.

Van het een komt het ander, of juist niet. Terwijl leeftijdgenoten kinderen kregen, banen, huizen, hypotheken, vermeed ik die complexiteit. Natuurlijk is daar een uitleg voor, die voortdurend veranderd door voortschrijdend inzicht. Zelfbegrip is illusoir. Zoveel is duidelijk. Mooi dat je wat meemaakt, het wordt wel nachtwerk.

Onder de streep van nadeel en voordeel vind ik geen houvast, wel het onverwachte – mijzelf. Wat dat dan ook mag betekenen. Identiteit doet er niet toe. De ervaring van ruimte die gewaarzijn is, des te meer. Het leven voelt als een geschenk dat je in bruikleen hebt. Bij de uitgang alles wat je niet meer nodig hebt inleveren. Alles.

---

Night work

The advantage of old age is that as a viewer I develop a distance from my past. This perspective on my history gives rise to some understanding of life in general, mine in particular. For example, in the sense of how peculiar it is that the course of things runs effortlessly.

The latter is just one aspect of an expanding perspective framed by falling or crashing autumn leaves. In my case, part of this late approach is a renewed insight into the phenomenon of immaturity. The ingenuity of youth. The smell of teenage spirits. An adolescent culture, also as a revenue model.

As these thoughts pass through my mind’s eye, it is the middle of the night. My favorite time – when I’m not sleeping. As a symbol of not being able to get enough. When it comes to things that I enjoy, I’m apparently insatiable. Life on top of pleasure or delight is bottomless.

After the death of my wife, I did not expect to experience a new relationship. Certainly not when the lady in question was many years younger. As a result, I was suddenly placed in an experience that is basically not age-appropriate. What made me attractive was precisely this lack of principles. She sought freedom and found it.

Being embraced by the beauty of youth is irresistible as an older man. Defenseless you swallow every lie that love brings. Never before have I been fully aware of ovulatory cycles, not as a theory, but as an emotional experience. You walk hand in hand, a kiss every ten meters, best before date: three years.

This is not the place to go into details. This was sufficient. What concerns me is this: actually I was lagging behind. A protected upbringing is nice, but also a pain in the neck. As a result, you do not follow your natural impulses at the moments intended for that purpose. I was quite late getting into relationships.

One thing leads to another, or not. While peers had children, jobs, houses, mortgages, I avoided that complexity. Of course there is an explanation for that, which is constantly changing with advancing insight. Self-understanding is illusory. That much is clear. Nice that you are experiencing something, it will be night work.

Beneath the line of disadvantage and advantage, I do not find anything to hold on to, but the unexpected – myself. Whatever that may mean. Identity doesn’t matter. The experience of space that is awareness, all the more. Life feels like a gift you have on loan. Return everything you no longer need at the exit. Everything.

---

Advertisement