Met de herfst en de winter op komst gaat het zomerse leven ondergronds. Zo maken we weer verbinding met de aarde waar we op staan en de wortels die daarin gelegen zijn. Geworteld zijn, gegrond blijven, blijken essentiële zaken.
Zonder wortels geen stam. Zulke beeldspraak speelt zich af op diverse niveaus. Voor mijzelf begint het menselijk bestaan bij mijn bakermat. Na verloop van tijd word je als kind bewust van de anderen, te beginnen familie. Dat hier generaties aan voorafgaan is lang onduidelijk. Het is een mistig en mythisch landschap.
Des te meer ik mij bewust word van mijn bronnen, hoe duidelijker mijn identiteit zich aftekent. Tegelijkertijd bevind ik mij op drijfzand. Bij iedere stap die ik zet op de vaste grond van mijn verleden bemerk ik steeds duidelijker dat iedere gedachte of constatering een idee is. Mogelijk. Vervangbaar. Wel of niet gebaseerd op feiten.
In zoverre ik te vergelijken ben met een stadslandschap liggen mijn tentakels in een verleden. Met het verstrijken van tijd vervaagt de herinnering. Mijn geheugen kan een vaste burcht zijn, toch vertrouwen de meeste mensen op documenten als bewijs dat verleden staaft. Ik heb ontdekt dat ambtenaren slechte luisteraars zijn.
Dat laatste feit zorgt ervoor dat documenten wisselend betrouwbaar zijn. Om te kunnen zien wat waar is moet je uit meerdere informatielagen putten. Toeval helpt daarbij. Onlangs kreeg ik bericht van een verre achternicht uit Duitsland. Familie van de broer van mijn overgrootvader. Puzzelstukjes vielen op hun plek. Sommige.
Wat ik wil zeggen is dat alles voorlopig is. Dat geldt ook voor aannames. Of die nu wel of niet gebaseerd zijn op de meest recente wetenschappelijke bewijzen. Een aanname kan ook gebaseerd zijn op een poëtisch construct. Familie mythes putten daar uit. Het is maar wat je wilt. De werkelijkheid of een mooi verhaal. Of allebei.
Rooted
With autumn and winter approaching, summer life goes underground. In this way we reconnect with the earth on which we stand and the roots that are located in it. Being rooted, staying grounded, turns out to be essential things.
Without roots, no trunk. Such imagery takes place on various levels. For me, human existence begins at my cradle. Over time, as a child, you become aware of the others, starting with family. It has long been unclear that generations precede this. It is a foggy and mythical landscape.
The more I become aware of my sources, the clearer my identity becomes. At the same time, I find myself on quicksand. With every step I take on the solid ground of my past, I notice more and more clearly that every thought or observation is an idea. Possibly. Replaceable. Whether or not based on facts.
Insofar as I can be compared to an urban landscape, my tentacles lie in a past. With the passage of time, the memory fades. My memory may be a stronghold, yet most people rely on documents as evidence to back up the past. I’ve found that officials are bad listeners.
The latter fact ensures that documents are of varying reliability. To be able to see what is true, you have to draw on several layers of information. Coincidence helps with that. Recently I received a message from a distant cousin from Germany. Family of my great grandfather’s brother. Puzzle pieces fell into place. Some.
What I’m saying is that everything is provisional. The same goes for assumptions. Whether or not they are based on the most recent scientific evidence. An assumption can also be based on a poetic construct. Family myths draw on that. It’s just what you want. Reality or a beautiful story. Or both.
HUUB KOCH / NOW OR NEVER 
🙏
Stan Lenssen liked your post #119 Geworteld.