#207 De Duikelaar

Buitelen wordt vooral gezegd van spelende jongens die voor- of achterover hals over kop omdraaien, zodat zij weer op hun voeten terecht komen. Kopje over. Bij uitbreiding met een bepaling van richting betekent het ‘al buitelende vallen’. Bijvoorbeeld: De twee matrozen buitelden al vechtend in de gracht.

Duikelen zegt men van kunstenmakers, die met het hoofd voor- of achterover een omwenteling met het lichaam maken. Buitelen en duikelen worden regelmatig door elkaar gebruikt; in de ene streek is duikelen, in de andere buitelen meer gewoon. Ik leerde het fenomeen van de duikelaar ooit kennen in de lessen over Kung Fu.

‘De duikelaar’ is ook speelgoed voor kinderen, dat bestaat uit een grotere zware bal aan de onderkant en een kleinere lichte bal bovenop. Geef je er een duw aan dan wiebelt de duikelaar heen en weer. Wat je voor je ziet wordt ‘de tegenstander gek maken met schijnbewegingen’ genoemd. De essentie van het ‘duikelen’.

Waar we het hier over hebben heet ook dartelen, koprollen, rollebollen, tuimelen, vallen en donderen, duvelen, flikkeren, glippen, instorten, kieperen en kletteren, kukelen, kwakken, lazeren, mieteren, omvallen, onderuit gaan, ploffen, plonzen, rollen, smakken, sodemieteren, storten, struikelen, tuimelen en uitglijden.

Kortom in de Martiale Kunsten moet je niet bang zijn onderuit te gaan. Soms zoals bij Aikido is het een opvallend en duidelijk onderdeel van de discipline. Bij andere vechtkunsten zit ‘buitelen’ wel ingebakken, maar vaag aanwezig uit strategische overwegingen. De tegenstander verras je door een totaal onverwachte actie.

Er zit iets grappigs in buitelen en duikelen. Net als in Budai, de Chinese Zen-versie (Chan) van de Boeddha. Een gezellige dikkerd die altijd lacht en staat voor rijkdom, voorspoed, overvloed, wijsheid, begrip en een lang en gelukkig leven. Als je hem vaak genoeg over zijn buikje wrijft vraagt hij jou: ‘vriend, vijand, of voorbijganger?’

---

The Tumbler

Tumbling is mainly said of playing boys who turn head over heels forward or backward, so that they end up on their feet again. Cup left. When extended with a determination of direction, it means ‘to fall while tumbling’. For example: The two sailors tumbled into the canal fighting.

Somersaulting is said of artists who make a revolution with the body with their head tilted forward or back. Tumblers and somersaults are often used interchangeably; in one region tumbling is more common, in the other somersault. I once learned about the phenomenon of the somersault in Kung Fu classes.

The tumbler is also a toy for children, which consists of a larger heavy ball at the bottom and a smaller light ball on top. If you give it a push, the tumbler wobbles back and forth. What you see in front of you is also called ‘driving the opponent crazy with feints’. The essence of ’tumbling and somersaulting’.

What we are talking about here is also called frolicking, rolling, falling and thundering, devilling, flickering, slipping, collapsing, tipping, and clattering, croaking, lazing, mitering, falling over, going down, popping, splashing, smacking, messing around, tripping, and slipping.

In short, in the Martial Arts you should not be afraid to fall. Sometimes like Aikido it is a striking and clear part of the discipline. In other martial arts, ‘going down’ is ingrained, but vaguely present for strategic reasons. The opponent surprises you with a completely unexpected action.

There’s something funny about tumbling and somersaults. Just like in Budai, the Chinese Zen version (Chan) of the Buddha. A sociable fat boy who always smiles and stands for wealth, prosperity, abundance, wisdom, understanding and a long and happy life. If you rub his tummy often enough he’ll ask: ‘friend, foe, passerby?’

---