#182 Behoefte

Het leven begint als nooddruft, het allernodigste komt van de moeder. Als een pasgeborene niet wordt voldaan in zijn meest essentiële behoeften zet zulk een misère alle alarmbellen op scherp. De boodschap is er één van absolute afhankelijkheid. De gevolgtrekking: we kunnen niet zonder de ander.

Wat in de ene situatie waar is hoeft dat in een andere niet te zijn. De op doodsnood lijkende afhankelijkheid die genoemd werd in de vorige alinea veronderstelt twintig jaar later een emotionele gebondenheid die in wezen niet meer past bij de huidige leeftijd. Als een relatie uitgaat test dat onze volwassen omgang met alleen zijn.

Onze ervaring van het dagelijks leven bestaat uit tegenstellingen. We zijn samen of we zijn alleen. Iedere situatie wordt pas problematisch zodra we er een oordeel aan verbinden. Dat ‘samenzijn goed is’ en ‘alleen maar alleen’ en ‘niet goed’. Alles kan een verhaal zijn waarbij de juiste vraag is of onze behoeften waarlijk gediend zijn.

Het uitstellen van een oordeel kan behulpzaam zijn bij het leren kennen van onze werkelijke behoeften. Binnen iedere ervaring spiegelen we onszelf aan anderen om er achter te komen of wij zelf en de ander de rol spelen die op dat moment hoort bij de situatie. Als ‘alles’ mag zijn zoals het is, is er geen weerstand of strijd.

Zonder weerstand ontstaat overzicht. Dat brengt een verhelderende mate van onthechtheid mee. Aan de buitenkant lijkt dat op onverschilligheid, alsof je geen verlangens koestert en geen doelen nastreeft. Zelfs al is dat waar, tot op zekere hoogte, is dit toch niet waar het om gaat. Wel om aanwezig zijn zonder mening.

‘Wat maakt je vrij?’ is daarbij het ultieme onderzoeksproject. Het waarnemen van je levensloop, hoe veranderingen gestalte krijgen, in geboorte, leven en dood en de zijns toestanden binnen dat proces. In die zin is er sprake van oogsten. Rijkdom die niet in vorm uit te drukken valt. Want wat dit schitterend maakt is puur, helder, licht.

---

Need

Life begins as a necessity, the most necessary comes from the mother. When a newborn’s most essential needs are not met, such misery sets off all alarm bells. The message is one of absolute dependence. The implication: we cannot live without another.

What is true in one situation may not be so in another. The death-like dependence mentioned in the previous paragraph presupposes, twenty years later, an emotional bondage that is essentially out of keeping with the current age. Breaking up a relationship tests our mature relationship with being alone.

Our experience of everyday life consists of contradictions. We are together or we are alone. Every situation only becomes problematic once we attach a judgment to it. That ‘being together is good’ and ‘only being alone’ is ‘not good’. Everything can be a story where the right question is whether our needs are truly served.

Postponing judgment can be helpful in getting to know our real needs. Within each experience we mirror ourselves to others to find out whether we ourselves and the other play the role that belongs to the situation at that moment. If “everything” is allowed to be as it is, there is no resistance or struggle in us.

Overview arises without resistance. That brings with it an enlightening degree of detachment. On the outside that looks like indifference, as if you have no desires and no goals. Even if that is true, to some extent, this is not the point. What makes the difference: to be present without an opinion.

‘What sets you free?’ is the ultimate research project. Observing your life course, how changes take shape, in birth, life and death and the states of being within that process. In that sense, it is harvesting. Wealth that cannot be expressed in form. Because what makes this brilliant is pure, clear, light.

---