Goe en Kwa bereiden zich voor op nieuwjaar. Daarvoor doen ze mee aan een cursus wereldsheid. Om aan die cursus mee te doen moeten ze hun namen veranderen. Minder filosofisch, meer werelds. Goe wordt nu Gabriela. Kwa Kirsten. Ze zitten op een andere school en worden minder gepest.
Van één ding ben ik zeker, dit vertelsel zal een teer onderwerp aansnijden. Ik kan niet meer doen dan haar zichtbaar maken, zodat je haar herkent op straat waar zij bijna gewichtloos voorbijzweeft. Dit alles, jazeker: verhaal is verhaal. Maar het is beter, vooraf te weten, nooit te vergeten dat ‘het woord’ uit ‘het woord’ voortkomt.
Vanaf het begin van de wereld – kip of ei – was er ‘het woord’. En het woord was van de verhalenvertellers die nooit verlegen zitten om een mythe of een gekruide vertelling. De hindoegod Vishnu zweeft over de wateren en in de maand maart herdenkt men in India Holi-Phagwa waarbij het goede het kwade zou overwinnen.
Zou overwinnen. Want ‘het woord’ mag niet verfraaid en kunstzinnig ijdel zijn, het moet zichzelf zijn. Bestaan is onlogisch. De handeling van deze geschiedenis zal tot resultaat hebben dat alle spelers – Gabriela, Kirsten, U en ik, veranderen in een ander en uiteindelijk gematerialiseerd worden in een object vol van ‘wereldsheid’.
Goddelijkheid en Wereldsheid hebben wat met elkaar. Beetje buren als het ware. Dat het uiteindelijk allemaal goed komt is beter voor het verhaal. De realiteit doet er even niet toe. Zoals u weet geldt dat ook voor vandaag. Vandaag is vandaag. U begrijpt me niet en ik hoor dat er om me gelachen wordt. Zo zo, dat durft maar.
Ik moet mezelf delicaat als een witte vlinder opstellen. Dat idee van de vlinder komt in me op omdat, mochten de meisjes gaan trouwen, zij zeker in het wit zullen gaan. Althans, als ze ooit gaan trouwen. Sterker, ik heb hun levenslot in handen en voel me nog niet geroepen dit vrijuit te verzinnen. Overmorgen misschien wel?
New world
Goe and Kwa are preparing for the New Year. To do this, they participate in a worldliness course. To participate in that course, they must first change their names. Less philosophical, more worldly. Goe now becomes Gabriela. Kwa’s name is Kirsten. They attend a different school and are less bullied.
Of one thing I am sure, this tale will touch on a delicate subject. All I can do is make her visible, so that you recognize her on the street where she floats by almost weightlessly. All this, yes, story is story. But it is better, knowing in advance, never to forget that “the word” comes from “the word.”
From the beginning of the world – chicken or egg – there was “the word”. And the word belonged to the storytellers who are never short of a myth or a spiced story. The Hindu god Vishnu hovers over the waters and in the month of March people commemorate Holi-Phagwa in India, in which good would triumph over evil.
Would win. For “the word” must not be embellished and artfully vain, it must be itself. Existence is illogical. The act of this history will result in all the players – Gabriela, Kirsten, you and me, changing into another and finally materialized into an object full of “worldliness”.
Divinity and Worldliness have something in common. Kind of neighbours. It’s better for the story that it all works out in the end. Reality doesn’t matter at all. As you know, that also applies to today. Today is today. You don’t understand me and I hear people laughing at me. Well, so be it.
I have to position myself delicately as a white butterfly. That idea of the white butterfly comes to mind because if the girls get married, they will definitely go in white. At least, if they ever get married. In fact, I have their destiny in my hands and I don’t feel called upon to invent this freely. Maybe the day after tomorrow?
HUUB KOCH / NOW OR NEVER 
Super!
Dankjewel Diana.
🦋🌷👏
Dankjewel Carla.
mooi Huub
Dankjewel Helga.
😊😊👌🏻
Dankjewel Rosanne, 😊😊 hihi 😉
Petra Maartense @PetraMaartense vind dit leuk.
Dankjewel Petra! 👍