#145 Tijdverdrijf

Zus of Zo. Mogelijk. Uhm Tja Ja Uhm. Een broer of zus als spookverschijning. Opeens ben je geen enig kind meer. Is een optie. Er zijn zoveel kinderen die een geheim zijn of een feit dat onvermeld bleef. Energetisch maakt dat niks uit. Eenmaal deel van het familieverhaal neem je een eigen plek in. Deze plek.

Die plek is van jou of van mij. Ik leer nu zien wat van mij is. Ooit is me verteld dat ik een zus had moeten hebben, ze is te vroeg geboren, veel te vroeg. Natuurlijk, het had ook een broertje kunnen zijn. Het is maar de vraag of je in zo’n pril stadium het verschil kunt zien. Toch schijnt dat zo te zijn, de moeder heeft het laatste woord.

Wat hebben we hier? Is dit hersengymnastiek? Speculatie? Tijdverdrijf? Uhm Tja Ja Uhm? Mogelijk. Het zou best kunnen dat deze gedachtengang ‘wensdenken’ is. De wens is nu eenmaal de vader van de gedachte. Had ik werkelijk een zus of een broer gewild? Of ging het mij om een vriend of vriendin? Een vertrouweling.

Vertrouwelijke gesprekken, ja. Gezelligheid, ook. Van je familie moet je het hebben. Zo kun je zonder schroom oefenen van jongs af aan. Dus, eindeloze gesprekken, thee, gelach, plezier – tijdverdrijf – en al doende steek je er allebei wat van op. Van vrouwen – vooral met nichten. Met mannen – meestal vrienden. Uhm Tja Ja Uhm.

In ieder geval speelt deze situatie zich af buiten het directe zicht van de ouders. Het is privéterrein, gedoogzone, vrijhaven. Als je die mate van vertrouwelijkheid vind bij een geliefde is het mogelijk een blijvertje. Het is een opmaat tot intimiteit zonder te hard van stapel te lopen. Zo’n kennismaking is een langzame wals.

Als ik mijn relatie met het schimmenrijk bekijk moet ik toegeven dat er inmiddels een aardig legioen op mij staat te wachten of is voorgegaan. De werkelijkheid is een kwestie van verdichting. Met poëzie of middels materie. Rust vind je in de beweging. Beweging doet vervagen. Stil zitten raakt andere lagen pas echt.

Pastime

This and That. Possible. Uhm Well Yeah Uhm. A brother or sister as a ghostly apparition. Suddenly you’re not an only child anymore. Is an option. There are so many children who are a secret or a fact that went unsaid. It doesn’t matter energetically. Once part of the family story, you take your own place. This place.

That place is yours or mine. I am now learning to see what is mine. I was once told I should have had a sister, she was born too soon, way too soon. Of course could also have been a brother. The question is whether you can see the difference at such an early stage. Yet that seems to be the case, ‘the mother has the last word’.

What do we have here? Is this brain gymnastics? Speculation? Pastime? Uhm Well Yeah Uhm? Possible. It may well be that this train of thought is ‘wishful thinking’. The wish is the father of the thought. Did I really want a sister or a brother? Or was it about a boyfriend or girlfriend? A confidant.

Confidential conversations, yes. Cosiness, too. Families and how to survive them. This way you can practice without hesitation from an early age. So, endless conversations, tea, laughter, fun – pastime – you both learn something in the process. From women – especially with cousins. With men – mostly friends. Uhm Well Yeah Uhm.

In any case, this situation takes place out of the direct view of the parents. It’s private property, tolerance zone, free haven. If you find that level of intimacy with a loved one, it may be a keeper. It’s a prelude to intimacy without going too fast. Such an acquaintance is a slow waltz.

When I look at my relationship with the shadow realm I have to admit that a nice legion is already waiting or has preceded me. Reality is a matter of condensation. With poetry or through matter. You will find peace in the movement. Movement blurs. Sitting still really touches other layers.